On Being A Therapist | Jeffrey A. Kottler (Kitap)

Jeffrey A. Kottler, Terapist Olmak Üzerine isimli kitabında terapistliği görünen ve daha çok perde arkasında kalan tüm yönleri ile ele alıyor. Kitabına terapist olmanın aslında kişinin kendi gelişimine yönelik bir çaba olduğunu belirterek başlıyor. Bir terapistin amacı özünde insanlara yardım etmek olsa da, seçmiş olduğu meslek bilinç dışında ister istemez kendini kurtarma ihtiyacına da hizmet eder. Kendini daha iyi anlamak ile daha fazla güç ve kontrol sahibi olma isteği de bu mesleğin olmazsa olmazlarındandır. Terapistin esas gücü belki de, danışanını gördüğü kısıtlı sürede onu değişime ikna edebilme yeteneğine dayanır. Bu noktada, enerjik, ilham veren, samimi, şefkatli, bilge ve güvenli bir iletişim terapiste güç kazandıracaktır.

Odağında insan olan bu meslek, oldukça karmaşık bir süreci beraberinde getirir. Kesin çizgilerle belirlenmiş ‘en iyi’ yoktur ve terapist kendisine başvuran kırılgan yapıdaki danışanı için bir an önce bir şeyler yapması gerektiğini hisseder. Terapi süreci hem danışanın hem de terapistin kültürel, sosyal ve siyasi koşullarından büyük ölçüde etkilenir. Terapi yöntemleri eskiden hep aynı şekilde uygulanırken, bugün danışanın cinsiyeti, cinsel yönelimi, sosyoekonomik, dini ve etnik kimliği gözönüne alınarak uyarlanıyor. Genelleme yapmak pek doğru kabul edilmese de, bazı niteliklere sahip kişilerin terapiye benzer tepkiler verdikleri de bir gerçektir. Bazen de danışanın sahip olduğu tüm nitelikler bir kenara bırakılarak onu sadece bir ‘birey’ olarak görmek en doğru sonuca ulaştırır.

Danışan, terapi sürecinde geçmişindeki çözümlenmemiş meselere yoğunlaştığında çoğu zaman direnç ve korkular ortaya çıkar. Danışanın gerçek bir gelişme göstermesi için, kafa karışıklığı ve huzursuzluk yaşamaya da hazır olması gerekir. Çünkü, değişimi kabul ettiği noktada ‘yeni’ kendinden hoşlanmama riskine girer. Ayrıca, kendinden bir parçayı da sonsuza dek geride bırakacaktır. Terapist, danışanına bir yandan kendini anlaması için destek olurken, diğer yandan da risk alması için onu teşvik edecektir.

Terapist olmak, iç dünyayı ilgilendiren pek çok riski de beraberinde getirir. Aşırı doz duyguya maruz kalan pek çok terapist, zaman içinde sınırlarını sabir tutup duygularını kapatmayı öğrenir. Danışanların paylaştığı ancak terapistin bir çözüm bulamadığı bazı başlıklar, terapiste kendini yetersiz hissettirebilir. Danışanlarından dinlediği öykülerle yaşamak oldukça güç hale gelebilir, terapist kendi savunma mekanizmasını devreye sokmazsa oldukça kırılgan hale gelebilir.

Duygusal dengesini sağlamakta zorlanan bir terapistin henüz kendini bile ikna edemediği bir yol haritasını danışanına sunması onu iki yüzlü yapar mı? Tıpkı terapistlerin danışanlarını değiştirmeye çabaladıkları gibi, danışanlar da terapistlerini değiştirmeye çabalarlar. Terapistin ofisi, dikkat dağıtıcı unsurlardan arındırılmış, ritüellerin baskın olduğu zamansız bir ortam sunar. Terapistler kusursuz olmadıkları halde günlerini doğaçlama bir bilgelikle geçirirler, akşam eve vardıklarında ise kusurlu normalliklerine geri dönerler.

Terapistlerin tükenmiş hissetmelerine yol açan en önemli zorluklardan bazıları, maddi kaygılar nedeni ile gelen her yeni danışanı kabul etmek, terapinin teori ve tekniğinde meydana gelen yeni gelişmeler nedeni ile sürekli kendini geliştirmek zorunda hissetmek ve hayatın akışındaki yoğun stresle yaşamaktır.